1- دستیابی آسان به اطلاعات و مطالب مرتبط با سلامت روانی، خصوصاً برای کسانی که در مناطق دور افتاده زندگی می‌کنند.

۲- دستیابی به مشاور و روان‌شناس برای افرادی که از نظر جسمی‌ مشکل حرکتی دارند یا آنهایی که پایبند خانه هستند.

۳ـ سهولت و با صرفه بودن درمان از راه دور.

۴ـ اینترنت باعث شده است که اطلاعات مربوط به سلامت روانی، بیشتر از سابق در دسترس قرار داشته باشد.

5ـ احساس راحتی بیشتر برای درمیان گذاشتن مسائل و مشکلات واقعی از طرف مردم، نسبت به جلسات حضوری. شایان ذکر است که مشکلات و موانعی از قبیل خجالت کشیدن یا شرم حضور که در جلسات حضوری برای بیان مسائل وجود دارد، در این روش درمانی حذف می‌شود.

6ـ روان درمانی از راه دور ابزار مهمی‌ است که به مردم کمک می‌کند تا درباره  سلامت روانی بیشتر بیاموزند.

1- در صورتی که بیماران برای روان درمانی از راه دور هزینه پرداخت کنند، این هزینه‌ها مورد قبول و تحت پوشش بیمه نیست.

2- ملاحظات مربوط به محرمانگی اطلاعات.

3- عدم کفایت این روش درمانی در شرایط بحرانی و اضطراری.

4- نامناسب و ناکافی بودن این روش برای کسانی که مشکلات پیچیده دارند. دامنه کمک‌هایی که از طریق این روش به بیمار عرضه می‌گردد محدود است.

5- نامناسب و ناکافی بودن این روش برای کسانی که بیماریهای جدّی روانی دارند.

6- روان درمانی از راه دور، محدودیت‌های جغرافیایی را از میان بر می‌دارد و بدین ترتیب هر کس از هر ملیت و فرهنگی می‌تواند مطالب خود را با روان درمانگر در میان بگذارد. امّا بسیاری از توصیه‌های درمانی نمی‌تواند بدون توجه به زمینه‌های فرهنگی و به صورت عام ارائه گردد.