در آخرين طبقه بندی بيمارى‌های روانی در امريکا اختلال ادواری خويى فرم خفيف اختلال دوقطبی (bipolar disorder) تلقی شده است. مفهوم اختلال ادورای خويى به عنوان يک اختلال ذاتی مزاج با پايه بيولوژيک قوی، کمتر از نظريه‌های مشابه در مورد کج خلقی (dysthymia) مورد بحث و جدل بوده است. معهذا، بعضی از روانپزشکان، بعضی از بيماران مبتلا به اختلال ادواری خويى را مبتلا به اختلالی می‌شمارند که در درجه اول از روابط شيئی آشفته اوان کودکی ناشی شده است. بيماران مبتلا به اختلال ادواری خويى ممکن است با تمام علائم اختلال دوقطبی در انواع، منيک، افسرده و مختلط ظاهر شوند. دوره‌های اختلال ادواری خويی به مراتب کوتاهتر از دوره‌های اختلال دوقطبی است. تغييرات خلق منظم و ناگهانی بوده و گاهی ظرف چند ساعت روی می‌دهد. دوره‌های نادر خلق طبيعی و ماهيت غيرقابل پيش‌بينی تغييرات برای بيمار استرس فراوان ايجاد می‌کند. اگر تغييرات خلقی از عوامل عضوی يا دارويى ناشی شده باشد، از تشخيص اختلال ادواری خويى نبايد استفاده شود.