(١) در مطالعات شرطی‌سازى، توصيف‌کننده پاسخى که از طريق مواجهه با روش‌هاى شرطی‌سازى، نسبت به محرکى که قبلاً خنثى بوده است مشروط می‌گرديده است. (٢) در مطالعات شرطی‌سازى، مشخص کننده محرک خنثى قبلى، که از طريق شرطی‌سازى، به برانگيزنده پاسخ شرطى مبدل شده است. (٣) با تعميم ١و ٢ توصيف‌کننده يک موضوع مورد آزمايش که پاسخ شرطى نشان می‌دهد.