خصوصيت اساسى اين اختلال الگوى منفی‌کارانه، خصمانه و بی‌اعتنائى رفتارى است که غالباً معطوف به والدين و معلمين می‌گردد و اکثراً در کودکان دبستانى مشاهده می‌شود. کودکان مبتلا به اين اختلال معمولاً با بزرگترها جروبحث می‌کنند، غالباً از کوره در می‌روند، فحش و ناسزا می‌گويند، و غالباً خشمگين، بيزار و زودرنج هستند. براى مسائل و اشتباهات خود ديگران را سرزنش می‌کنند. تظاهرات اختلال بدون استثناء در خانه ظاهر می‌گردد، اما ممکن است در مدرسه يا در مقابل ساير افراد بزرگ يا همسن نيز ظاهر شود. اختلال بی‌اعتنائى مقابله‌اى مزمن تقريباً هميشه در روابط بين فردى و کار تحصيلى ايجاد اختلال می‌کند. اين کودکان غالباً تنها و بدون دوست بوده و روابط انسانى براى آن‌ها راضي‌کننده نيست. عليرغم هوش کافى در مدرسه پيشرفت نمی‌کنند. درمان اوليه اين اختلال عبارتست از روان‌درمانى فردى کودک و مشاوره و آموزش مستقيم والدين در مهارت‌هاى اداره کردن کودک.