اين نوع روان‌درمانى روشى نظام‌يافته و ميزان شده براى روابط و مسائل زندگى است. روان‌درمانى بين فردى بيشتر بر خلق افسرده، احساس گناه، افکار خودکشى و علاقه‌ها و شغل تأثير داشته است تا بر خواب،‌ اشتها و شکايات جسمى.