در جريان به خواب رفتن شخص از مرحله‌ای می‌گذرد که در آن آگاهی از محیط کاسته شده اما سطح بيداری قشر مخ (که خيلی کندتر پايين می‌آيد) تا حدودی که امکان درک نسبی محیط را بدهد، بالا باقی می‌ماند. در چنين حالاتی است که توهمات پيش‌خواب پيدا می‌شوند. توهمات معمول پيش‌خواب ممکن است بينايی يا شنوایی باشند. يکی از توهمات پيش‌خواب کينستتيک احساس از دست دادن تعادل، احتمالا همراه با تکه‌هايی از يک رويا به‌صورت لغزش از يک پله و نظاير آن است که با رفلکس از جا پريدن همراه شده و ممکن است شخص را به حالت بيداری بازگرداند. اين توهمات ممکن است با احساس پارستزی در دست و دهان، شنيدن صداهايي به‌صورت نجوا و تصاوير ذهنی غير عادی همراه شوند. چنين تجربيات توهمی اگر به هنگام بيدار شدن از خواب روی دهند توهمات hynopompic ناميده می‌شوند.