روشى که بر اصول فرضیه یادگیرى متکى است و از شرطی‌سازى کلاسیک و شرطی‌سازى عامل استفاده می‌کند. رفتار درمانى به مسائل خاص معطوف است و در مواردى که مسائل به وضوع مشخص شده و اهداف درمانى روشن است نتایج بهترى دارد.