اصطلاحى پوششى براى تعدادى روش‌هاى درمانى که تمام آن‌ها خانواده را به عنوان کل مورد درمان قرار می‌دهند تا انتخاب افراد خاص بمنظور درمان انفرادى. علیرغم تفاوت در مدل‌هاى خاص، ویژگى رواندرمانى خانواده، خانواده‌گرائى آن است. تمام اعضاء خانواده با هم ارتباط داده می‌شوند و جدا کردن بخشى از خانواده ممکن نیست. بنابراین ساختمان و سازمان خانواده را باید واحدى فرض نمود که این واحد در تعیین رفتار تک تک افراد آن حائز اهمیت است.