حالات نابهنجارى هستند که خصوصیات بالینى آن‌ها علائم جسمى و روانى اضطراب بوده و ثانوى بر بیمارى مغزى عضوى یک اختلال روان‌پزشکى دیگر نمی‌باشند. اختلالى مزمن (طولانیتر از ٦ ماه) و مشخص با اضطراب و تشویش غیرمعقول یا مفرط در مورد دو یا چند موقعیت زندگى است. بیماران مبتلا به اختلال فراگیر به نظر می‌رسد که در مورد هر چیز دچار اضطراب بیمار گونه هستند. در اختلال اضطراب فراگیر علائم قلبى و تنفسى خفیف‌تر از اختلال هراس، اما علائم گوارشى و عضلانى از نظر شدت نظیر آن است.