١) بيمار: دکتر! من همش فکر مى کنم که زنگ هستم.
دکتر: برو خونه، استراحت کن، اگه خوب نشدى به من زنگ بزن.
٢) بيمار: دکتر! هيچکس حرفهاى منو نمى فهمه.
دکتر: منظورت چيه؟
٣) بيمار: دکتر! مردم به حرفهاى من توجه نمى کنند.
دکتر: خب، بعدش.
٤) بيمار: دکتر! هيچکس حرفهاى منو باور نمى کنه.
دکتر: حالا راستش رو بگو. مشکل اصليت چيه؟
٥) بيمار: دکتر! مردم به من ميگن که زشتم.
دکتر: برو روى اون کاناپه دراز بکش، صورتت رو به پائين باشه.
٦) بيمار: دکتر! من همش مى خوام با مردم دعوا کنم.
دکتر: چند وقته که اين حالت رو داريد؟
بيمار: به کسى چه مربوطه.
٧) بيمار: دکتر! من فراموشى پيدا کردم. همه چيز يادم ميره، اسم آدمها، اسم اشياء،. . ..
دکتر: چند وقته که اين جورى شده ايد؟
بيمار: چند وقته که چه جورى شده ام؟
٨) بيمار: دکتر! من فقط ٥٩ ثانيه ديگه زنده ام.
دکتر: لطفاً يک دقيقه صبر کن.
٩) بيمار: دکتر! من دائم توى گوشم زنگ مى زنه.
دکتر: جواب نده!
١٠) بيمار: دکتر! من فکر مى کنم که گربه هستم.
دکتر: چند وقت از ماجرا مى گذره؟
بيمار: از همون موقع که بچه گربه بودم.
|
