هر موقعيتى که در زندگى و کار به دست آوردهايد،
نتيجه انتخابهايى هست که قبلاً کردهايد. با وجودى که نيروهاى بيرونى و خارج از اراده ما وجود دارند که بر زندگى ما تأثير ميگذارند امّا هنوز نحوه واکنش شما به آنها در اختيار خودتان است و همين نحوه واکنش است که تعيين کننده پيشرفت يا عقب ماندگى است. در زير، هفت تصميمى که به شما کمک میکنند تا زندگى و کار خود را شکل بهتر يا بدترى بخشيد، آورده شدهاند. البته انتخابهاى بسيار بيشترى نيز وجود دارند امّا آنچه در زير آمده است تاثير عميقى بر اين دارد که شما خودتان زندگيتان را بسازيد و شکل دهيد يا اين که اجازه دهيد زندگى شکل و فرم شما را تعيين کند.
١- تصميم به رشد يابندگى رشد به صورت خودکار و اتوماتيک صورت نمیگيرد. شما بايد بخواهيد که فراگيرنده و آموزشپذير باقى بمانيد و براى اين منظور بايد سخت بر روى خود کار کنيد. اگر چنين انتخابى نکنيد، خودپسند، بیطراوت و راکد میشويد.
٢- تصميم به بخشندگى در اختيار گذاشتن زمان، منابع و تجربههايتان بدون انتظار متقابل، انتخاب فداکارانهاى است. دنيا به آدمهاى بخشنده بيشترى نياز دارد. و نکته جالب اين است که هنگامى که شما بر روى نيازها و خواستههاى ديگران تمرکز کنيد، مقدار بيشترى از نيازها و خواستههاى خودتان برآورده میشود. هنگامى که تصميم میگيريد همه چيزهايى که در اختيار داريد را براى خودتان ذخيره کنيد، به صورت مرکز دنياى تنها و غريب خود در خواهيد آمد. در نتيجه، هم مردم و هم حمايتها و دعاهاى خير آنان را از خود خواهيد راند.
٣- تصميم به گوش سپارى يکى از بهترين راههاى برقرارى ارتباط با ديگران، گوش سپردن به آنهاست. توجهتان را از روى خودتان برداريد و بر روى ديگران متمرکز سازيد. اين کار باعث جلب ديگران به سوى شما خواهد شد زيرا به آنها اهميت دادهايد. هنگامى که تصميم میگيريد همه حرفها را خودتان بزنيد، به ندرت ممکن است رابطه قوى و پايدارى با ديگران برقرار سازيد و ديگران از شما دورى خواهند کرد.
٤- تصميم به متفاوت بودن براى ديگران ارزش قائل شويد تا بين شما و ديگران تفاوت بگذارند. اين کار از «تصميم به بخشندگي» يک گام فراتر میرود و باعث میشود تا شما ديگران و دنيا را در شرايطى بهتر از آنچه خودتان يافته بوديد ترک کنيد. اين فراتر از آن است که خودتان به تنهايى از خط پايان عبور کنيد و باعث میشود که ديگران را نيز همراه با خود از خط پايان عبور دهيد. در غير اين صورت، اگر تصميمتان بر اين باشد که در دنياى خودخواهانه خود زندگى کنيد و فقط به مشکلات خودتان بپردازيد، هنگامى که از اين جهان رخت بربستيد انگار هرگز وجود نداشتهايد. ارزشى بر چيزى نيفزوديد و بر ديگران تاثيرى به جا نگذاشتيد.
٥- تصميم به درستکارى هميشه کارى که فکر میکنيد درست است را انجام دهيد نه کارى که آسانتر، ارزانتر يا متداولتر است. البته چنين کارى هميشه خوشايند و دلپذير نيست اما شخصيت آدم را ميسازد و عزتنفس را حفظ میکند. انجام کارى که درست است مثل داروى آرامشبخش است. در شما آرامش درونى به وجود میآورد و تصميمگيرى شما را سادهتر میکند. در نقطه مقابل، انتخاب آسانترين کار، شما را نامطمئن و غيرقابل اعتماد میسازد و روزى فرا میرسد که ديگر هيچ دوستى پيرامونتان باقى نمانده است.
٦- تصميم به حفظ سلامتى خود بدن ما مکان مقدسى است اما بسيارى از مردم ارزش آن را درک نمیکنند. سلامت جسمى چيزى است که با پول نمیتوان آن را خريد. اشتباه نکنيد. ورزش کردن يا نکردن يک انتخاب است. شيرينى در دهان گذاشتن يا نگذاشتن هم يک انتخاب است. سيگار کشيدن هم همينطور. هر چه زودتر در زندگى تصميم بگيريد که نظم مشخصى را براى سبک زندگى سالمتر خود انتخاب کنيد، بهتر است.
٧- تصميم به برقرارى ارتباط با خالق هستى داشتن يک زندگى معنوى، بُعد جديدى را در زندگى فرد به وجود میآورد که درک آن براى افراد غيرمذهبى ناممکن است. اين به شما اميد میدهد در جايى که ديگران شکست خورده و مايوس میشوند، انرژى میدهد در موقعيتى که ديگران خسته و ناتوان میشوند، هوشيارى میدهد در جايى که ديگران گيج و گنگ
میشوند و جرات میدهد در جايى که ديگران هراسناک و ترسان میشوند. زندگى بدون ارتباطات معنوى مانند زندگى در خلاء است. اگر احساس تهى بودن میکنيد و زندگیتان از هدفهاى متعالى و بزرگ تهى است، شايد زمانش رسيده باشد که مسير ديگرى را در پيش گيريد.
* * *
البته انتخابهاى ديگرى نيز هستند که میتوانند به زندگى شما شکل و فرم تازهاى بخشند، انتخابهايى مانند مسئوليتپذيرى، هر روز را بهترين روز زندگى خود کردن و .... امّا اين هفت انتخاب بايد توانسته باشند شما را به فکر فرو برند. و اگر نتوانستهاند، بگذاريد اين مطلب را با چهار پرسش در ارتباط با اين هفت انتخاب به پايان بريم: • چه کارهاى خوبى در زندگى انجام میدهيد؟ • کجاها از مسير و هدفى که داريد منحرف شدهايد؟ • چه تصحيح مسير و اصلاحاتى انجام خواهيد داد؟ • منتظر چه هستيد؟ |