روزنامه نگارى در يکى از کشورهاى ديکتاتورى به بيمارستان مراجعه کرد و سراغ دکتر متخصص چشم و گوش را گرفت. 
پرستار گفت:  چنين تخصصى وجود ندارد.  شايد منظورتان چيز ديگرى است. 
روزنامه نگار گفت:  نه.  منظورم همين است که گفتم.  متخصص چشم و گوش. 
پرستار گفت:  ولى چنين تخصصى وجود ندارد.  ما دکتر متخصص چشم داريم و دکتر متخصص گوش و حلق و بينى.  ولى دکتر متخصص چشم و گوش نداريم.
روزنامه نگار باز اصرار کرد که به دکتر متخصص چشم و گوش نياز دارد. 
پرستار گفت:  من که گفتم چنين تخصصى وجود ندارد.  ولى حالا به فرض که وجود داشت،   مشکل شما چيه که مى خواهيد متخصص چشم و گوش شما را ويزيت کند؟ 
روزنامه نگار گفت:  آخه من دائماً يک چيزهايى مى شنوم ولى يک چيزهاى ديگه اى مى بينم.