اين هم شعر جالبى از شادروان رهى معيرى،   شاعر بزرگ معاصر: 

سراينده اى پيش داننده اى
فغان کرد از جور خونخواره دزد
که از نظم و نثرم دو گنجينه بود
ربود از سرايم ستمکاره دزد
بناليد مردک که بيچاره من
بخنديد دانا که بيچاره دزد!