انجمن قلب آمريکا توصيه می‌کند بيماران قلبی به طور مرتب از لحاظ نشانه‌های افسردگی مورد بررسی قرار گيرند.
به گزارش آسوشيتدپرس بر اساس توصيه‌هايی که اين انجمن در نشريه Circulation منتشر کرده است، بيماری افسردگی در مبتلايان به حمله قلبی و افرادی که به علت مشکلات قلبی در بيمارستان بستری شده‌‌‌اند، سه بار شايع‌تر از مردم عادی است.
نويسندگان اين مقاله می‌گويند تنها حدود نيمی از پزشکان قلب می‌گويند که افسردگی بيماران‌شان را درمان می‌کنند، و همه آنهايی که در آنها تشخيص افسردگی داده می‌شود، درمان نمی‌شوند.
اريکا فورليچر، استاد پرستاری در دانشگاه کاليفرنيا در سانفرانسيسکو دراين باره می‌گويد: «به نظر من ما می‌توانستيم رنج بيماران را تا حد قابل ملاحظه‌ای کاهش دهيم و پيامدهای بيماری را بهبود بخشيم».
اين هيات انجمن قلب آمريکا می‌نويسد در حاليکه شاهد مستقيمی در دست نيست که بيماران قلبی که از لحاظ افسردگی غربالگری می‌شوند، اوضاع بهتری پيدا می‌کنند، افسردگی می‌تواند عواقب بيماری قلبی و کيفيت زندگی را بدتر کند. به گفته اين کارشناسان بيماران قلبی افسرده ممکن است داروهای خود را نخورند، رژيم غذايی‌شان را تغيير ندهند و در برنامه‌های بازتوانی شرکت نکنند.
فورل‌چير که يکی از روسای هياتی که توصيه‌ها را ارائه کرده‌اند، می‌گويد هر کسی از متخصص قلب گرفته تا پرستار و پزشک عمومی می‌تواند و بايست در تعيين اينکه آيا بيمار قلبی دچار افسردگی است يا نه شرکت داشته باشد.
اين هيات پيشنهاد می‌کنند که بيماران قلبی در ابتدا با پرسيدن دو سوال استاندارد مورد غربالگری قرار گيرند: آيا در دو هفته گذشته به انجام کارها علاقه‌ای داريد يا از انجام آنها لذت می‌بريد؟ آيا احساس نوميدی، افسردگی و غمگينی داريد؟
اگر پاسخ بيمار به يک يا هر دوی اين پرسش‌ها مثبت باشد، استفاده از يک پرسشنامه برای تعيين افسرده بودن بيمار و شدت ان توصيه می‌شود. اين هبات می‌گويد اگر بيمار افسرده تشخيص داده شود، ممکن است لازم باشد او را به يک متخصص واجد شرايط در درمان افسردگی ارجاع کرد، گزينه‌های درمانی ممکن است شامل استفاده از داروهای ضدافسردگی، مراجعه به روان‌درمانگر و ورزش باشد.
