روان‌درمانی درازمدت روان‌پويشی در درمان مشکلات پيچيده روان‌پزشکی موثرتر از درمان‌های کوتاه‌مدتی است که بيشتر بر تجويز دارو متکی‌اند.
روان‌درمانی درازمدت روان‌پویشی (LTPP) بر حمايت روانشناختی و مداخله درمانی بر اساس نيازهای خاص بيمار تاکيد دارد.
به گزارش خبرگزاری فرانسه فالک ليشنرينگ از دانشگاه گيسن در آلمان و سرپرست اين تحقيق در اين باره گفت: «متاآناليز ما نشان داد که LTPP به طور قابل‌توجهی نسبت به روش‌های کوتاه‌مدت روان‌درمانی از لحاظ پيامد کلی، مشکلات هدف‌گيری شده و کارکرد شخصيت بهتر عمل می‌کند».
اين متاآناليز که در شماره اول اکتبر نشريه انجمن پزشکی آمريکا (جاما) منتشر شده است، ١١ کارآزمايی بالينی راندوم شده و ١٢ بررسی مشاهده‌ای را شامل می‌شود و ١٠٥٣ بيمار را که LTPP دريافت می‌کردند، در برمی‌گيرد.
ليشنرينگ تاکيد کرد: «روان‌درمانی درازمدت روان‌پويشی اندازه اثر بزرگتر و پايدارتری در درمان بيماران دچار اختلال شخصيت، اختلالات روانی چندگانه، و اختلالات روانی مزمن داشته است. اين اندازه‌های اثر در مورد پيامد کلی به طور قابل توجهی در فاصله ميان پايان درمان و پيگيری افزايش نشان می‌داد».
بيمارانی که تحت LTPP قرار داشتند، به طور ميانگين نتايج بهتری در ٩٦ درصد زمان نسبت به افرادی که درمان کوتاه‌مدت فشرده دارويی دريافت می‌کردند، به دست آورده بودند.
اين نويسندگان پيشنهاد می‌کنند بيماران دارای اختلالات متعدد يا مزمن روانی يا اختلال شخصيت تحت روان‌درمانی درازمدت روان‌پويشی قرار گيرند.
