پژوهشگران دريافتند بچه موش‌هايى كه فاقد يك پروتيين مهم مغزى به دنيا آمدند چار علايم وسواس شدند و وقتى با داروهاى ضد اضطراب تحت درمان قرار گرفتند اين علايم در آن‌ها ناپديد شد.
به گزارش خبرگزارى رويترز از شيكاگو، موش‌هاى فاقد ژن SAPAP3آنقدر صورت خود را ماليدند تا دچار خونريزى شد. مشخصه ديگر اين موش‌ها دورى گزيدن از فضاهاى روشن و باز بود.
گوپينگ فنگ متخصص ژنتيك مولكولى در مركز پزشكى دانشگاه دوك می‌گويد به عقيده ما اين حيوانات نمی‌‌توانند جلوى اين رفتار خود را بگيرند.
اين يافته‌ها در مجله نيچر منتشر شده است.
اين رفتارها نظير اختلال وسواسى OCDدر انسان است.
مشخصه اين اختلال اضطرابى افكار مخل و رفتارهاى وسواسى مانند شستشوى مكرر دست‌ها است كه زندگى روزمره را مختل می‌كند. دو درصد جمعيت جهان دچار وسواس هستند.
محققان تحقيقات خود را بر عملكرد پروتيينى كه ژن SAPAP3می‌سازد معطوف كردند. آن‌ها موش‌هاى فاقد اين ژن پرورش دادند.
در ابتدا اين موش‌ها ظاهرى طبيعى داشتند، اما بعد از چهار تا شش هفته تكه‌هاى بي‌مو در صورتشان پديدار شد. تصاوير ويديويى گرفته شده از اين حيوانات نشان از تميز كردن وسواسى موش‌ها داشت.
آزمايش‌هاى بعدى نشان داد اين حيوانات دچار اضطراب مفرط هستند.
هنگامى كه آن‌ها در يك جعبه تاريك قرار داده شدند كه درى به سوى فضاهاى باز و روشن داشت موش‌هاى طبيعى از جعبه خارج شدند، اما موش‌هاى فاقد اين پروتيين داخل جعبه ماندند.
اين حيوانات احساس می‌كنند فضاهاى روشن مخاطره آميزترند. اين رفتار شواهد ديگرى در مورد افزايش اضطراب در حيوانات نشان می‌دهد.
هنگامى كه ژن مفقود شده وارد بدن حيوان شد، موش رفتار طبيعى پيدا كرد.
داروى Fluoxetineعلايم اين حيوانات را تسكين بخشيد. اين دارو يك داروى ضد اضطراب است كه شركت الى ليلى با نام تجارى پروزاك براى درمان علايم وسواس در انسان‌ها عرضه می‌كند.
اين مطالعه اولين تحقيقى است كه نشان می‌دهد نقص در بخشى از مغز می‌تواند باعث بروز علايم وسواس شود.
ژن SAPAP3جزو خانواده پروتيين‌هايى است كه ماده انتقال‌دهنده عصبى يا ماده شيميايى گلوتامات پيام‌رسان را تنظيم می‌كند. فنگ معتقد است اين ماده می‌تواند هدف مفيدى براى شركت‌هاى داروسازى باشد كه به دنبال ساخت داروهاى اختلالات اضطرابى هستند.
